((-------«امام منجی»-------))

در میان احزاب مختلفه چگونه باید عمل کنیم که دین دار بمانیم و برای امور دنیوی به این گروه و آن گروه نگرویم؟

وای بر ما اگر معلوم شود که از اهل دین نیستیم!
زیرا هر معصیت و ظلمی که در دیگران بالفعل موجود است، در ما نیز بالقوّه وجود دارد. خدا کند شرایط آن ها برای ما تحقّق پیدا نکند و به آزمایش آن ها مبتلا نشویم
خدا به ما توفیق و تنبّه دهد که اگر در ابتلا و آزمایش قرار گرفتیم، بد را خوب، و خوب را بد نبینیم!حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ از احمق یعنی کسی که نمی فهمد و نمی فهمد که نمی فهمد، فرار می کرد. ما خرابیم، خدا کند بفهمیم که خرابیم، تا به فکر اصلاح و درمان برآییم.

کسانی که در سرای دنیا لجام گسیخته مرتکب گناه می شوند بدون شک در سرای آخرت چیزی جز بی مهری حضرت حق و آتش دریافت نمی کنند.

قیامت برای شایستگان کانون مهر و محبت بی نهایت است، آنان که به قیامت وارد شوند و درخت انسانیت آنان نخشکیده و ازعبادت خدا و خدمت به خلق بهره ای داشته اند، مشمول آن رحمت بی نهایت و مهر و محبت بی حسابند.

اما آنان که با آتش گناه و معصیت مداوم ریشه انسانیت خود را سوزانده باشند و بی عبادت و بدون خدمت به خلق وارد قیامت شوند از آن رحمت بی نهایت به تقصیر و کوتاهی خودشان محرومند.

این که در معارف اسلامی خوردن مال یتیم خوردن آتش قلمداد شده و خشم و غضب به عنوان اخگری از عذاب دوزخ در قلب به شما آمده و از حسد به عنوان آتشی حسنات سوز یاد شده بر اساس آیات قران و بر پایه وحی است. ربا خوار، زناکار، ستمکار، شراب خوار، فاسق، فاجر و کافر در صورتی که تا پایان عمر به گناهشان اصرار ورزند یقینا به خاطر بازنگشتن به حق و توبه نکردن مستحق عذاب و دوزخند و چون هیمه ای خشک بدون آنکه بمیرند در آتشی سوزان می سوزند.

آیات قرآن مجید و روایات ائمه معصومین (ع) پیرامون این موضوع که قیامت و صحنه علاوه بر این که جایگاه اقامه عدل الهی و عذاب و عقاید کافران و ظالمان و ستمگران و... است کانون پر مهر و محبت حضرت حق می باشد که به روایتی شگفت پیرامون این حقیقت با عظمت به عنوان جلوه ای از مهرورزی و رحمت حضرت حق در قیامت اشاره می شود.

باید توجه نمود که در این گونه روایات عدد جایی ندارد و منظور از بیان آن در آیات و روایات یا اشاره به کثرت و وسعت حقیقت است و یا نزدیک کردن مطلب به فهم عموم مردم است. رسول خدا (ص) می فرماید: خدا روز آفرینش آسمان ها و زمین صد رشته مهر و رحمت پدید آورد، هر رشته مهر و رحمتی از آن  صد رحت برابر فضایی میان آسمان و زمین است. یک رشته از آن صد رشته را به زمین فرود آورد. همه مخلوقات به وسیله آن به یکدیگر مهر می ورزند هر مادری به وسیله آن به فرزندش مهربانی می کند، پرندگان و وحوش در سایه آن آب می نوشند و همه خلایق به کمک آن زندگی می کنند.

و درباره نود و نه رشته دیگر آن می فرماید: خدا صد رشته رحمت آفرید، یک رشته از آن صد بخش در میان موجودات و  مخلوقات اوست که به وسیله آن به یکدیگر مهر می ورزند و نود و نه بخش را برای عاشقان و اولیائش در قیامت ذخیره کرده است.

دید در معرض تهدید دل و دینش را

رفت با مرگ خود احیا کند آیینش را

رفت و حتّی کسی از جبهه نیاورد به شهر

چفیه و قمقمه اش... کوله و پوتینش را

رفت و یک قاصدک سوخته تنها آورد

مشت خاکستری از حادثه ی مینش را

استخوانهای نحیفی که گواهی می داد

سن و سال کم از بیست به پایینش را

ماند سردرگم و حیران که بگیرد خورشید

زیر تابوت سبک یا غم سنگینش را؟

بود ناچیزتر از آن که فقط جمجمه ای

کند آرام دل مادر غمگینش را...

باز هم خنده به لب داشت کدر کرد و کبود

تلخی غربت اگر چهره ی شیرینش را

شب آخر پس از اتمام مناجات انگار

گفته بود از همه مشتاق تر آمینش را

ماجرای تو خدا خواست کند تازه عزیز!

قصه یوسف و پیراهن خونینش را

کفن پاک تو سجاده، پلاکت تسبیح...

ابتدا بوسه صواب است کدامینش را؟

قرآن کتابي است که با نام خدا آغاز مي شود و با نام مردم پايان مي پذيرد.کتابي آسماني

است اما ــ بر خلاف آنچه مؤمنين امروزي مي پندارند و

بي ايمانان امروز قياس مي کنند ــ بيشتر توجهش به طبيعت است و زندگي , آگاهي و عزت

و قدرت و پيشرفت و کمال و جهاد !کتابي است که نام بيش از ۷۰

سوره اش از مسائل انساني گرفته شده است و بيش از ۳۰سوره اش از پديده هاي

مادي و تنها ۲سوره اش از عبادات ! آن هم حج و نماز ! کتابي است که شماره

آيات جهادش با آيات عبادتش قابل قياس نيست …

کتابي است که نخستين پيامش خواندن است و افتخار خدايش به تعليم تعليم

انسان با قلم…آن هم در جامعه اي و قبايلي که کتاب و قلم و تعليم و تربيت

مطرح نيست ………. اين کتاب از آن روزي که به حيله دشمن و به جهل دوست لايش

را بستند ، لايه اش مصرف پيدا کرد و وقتي متنش متروک شد ، جلدش رواج يافت

و از آن هنگام که اين کتاب را ــ که خواندني نام دارد ــ ديگر نخواندند و

براي تقديس و تبرک و اسباب کشي بکار رفت ، از وقتي که ديگر درمان دردهاي

فکري و روحي و اجتماعي را از او نخواستند، وسيله شفاي امراض جسمي چون درد

کمر و باد شانه و … شد و چون در بيداري رهايش کردند، بالاي سر در خواب

گذاشتند وبالاخره، اينکه مي بيني ؛ اکنون در خدمت اموات قرارش داده اند و

نثار روح ارواح گذشتگانش و ندايش از قبرستان هاي ما به گوش مي رسد ،

قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگي ساخته ام که هر وقت در کوچه

مان آوازت بلند مي شود همه از هم مي پرسند ” چه کس مرده است ؟ “ چه غفلت

بزرگي که مي پنداريم خدا ترا براي مردگان ما نازل کرده است .قرآن ! من

شرمنده توام اگر ترا از يک نسخه عملي به يک افسانه موزه نشين مبدل کرده

ام .يکي ذوق مي کند که ترا بر روي برنج نوشته ،‌ يکي ذوق ميکند که ترا

فرش کرده ، ‌يکي ذوق مي کند که ترا با طلا نوشته ، ‌يکي به خود مي بالد

که ترا در کوچک ترين قطع ممکن منتشر کرده و … آيا واقعا خدا ترا فرستاده

تا موزه سازي کنيم ؟قرآن ! من شرمنده توام اگر حتي آنان که تو را مي

خوانند و ترا مي شنوند ،‌ آن چنان به پايت مي نشينند که خلايق به پاي

موسيقي هاي روزمره مي نشينند ! … اگر چند آيه از تو را به يک نفس بخوانند

مستمعين فرياد مي زنند ” احسنت …! ” گويي مسابقه نفس است …قرآن !‌ من

شرمنده توام اگر به يک فستيوال مبدل شده اي حفظ کردن تو با شماره صفحه ،

خواندن تو از آخر به اول ، ‌يک معرفت است يا يک رکورد گيري ؟ اي کاش

آنانکه ترا حفظ کرده اند ، ‌حفظ کني ، تا اين چنين ترا اسباب مسابقات هوش

نکنند .خوشا به حال هر کسي که دلش رحلي است براي تو .آنان که وقتي ترا مي

 آنچه ما با قرآن کرده ايم تنها بخشي از اسلام است که به صليب جهالت کشيديم...

 دكتر علي شريعتي