زنده‌یاد احمد زارعی، از دوستان صمیمی «محمدحسین جعفریان» بود. دی ماه 89 کتابی با عنوان «شیری در قفس 902» به کوشش و مقدمه‌های محمدحسین جعفریان و محمدکاظم کاظمی منتشر می‌شود. جعفریان، در مقدمه کتاب مذکور با شیفتگی و حیرت خاصی از احمد زارعی یاد می‌کند. ماجرا از این قرار است که جعفریان در مشهد بوده است و علی رضا قزوه، به او زنگ می زند و او خودش را سریع به تهران می‌رساند. وقتی به اتاق احمد می‌رسد پر از گریه می‌شود. شنیدن این شرح دلدادگی نسبت به احمد زارعی که علاوه بر مقدمه کتاب «شیری در قفس 902» آمده است در سال 1373 در نشریه شعر نیز آورده شده است.

بر شما این دل نوشته شیرین «جعفریان» برای احمد زارعی را در پی می‌آوریم...

به ادامه مطلب بروید...