تهرانی، تبریزی، کرمانشاهی یا اصفهانی فرق چندانی نمی‌کند که اصالتش به کجا بر می‌گردد... مهم این است که او بزرگ مردی بود از تبار خوبی‌ها که سخاوت و منش مردمان ایران زمین را یدک می‌کشید و نام و یادش پس از سال‌ها همچنان در میان کرمانشاهیان زنده است و از او به نیکی یاد می‌کنند...

اینکه نامش سال‌ها پس از مرگش هنوز بر سر زبان‌هاست عللی دارد و جاودانه بودن نامش رمز و رازی دارد به بلندای همت این بزرگ مرد دیار خوبی‌ها و به بیکرانی سنتی به نام وقف ...
 
می‌گویند تاجر بوده و اهل اصفهان و به علت تردد زیادش از اصفهان به کرمانشاه و از آنجا به عتبات عالیات و کشور عراق با مردم دیار زاگرس همنشینی خاصی داشته و پس از ازدواج با یکی از دختران کرمانشاهی در این خطه ماندگار شده و پس از مدتی زندگی در این استان املاک زیادی را خریداری و وقف عام کرده است ...
چون فردی مذهبی و سخاوتمند بوده و عشق و علاقه خاصی به اهل بیت(ع)، به‌خصوص امام حسین(ع) داشته، بخشی از املاک خود را به قصد تقرب به خداوند و به عنوان باقیات الصالحات برای خودش ذخیره آخرت کرده تا در آینده و روزگارانی که نیست حسرت بودن در این دنیای فانی را نخورد ...