((-------«امام منجی»-------))

شيخ صدوق، از عبدالعظيم حسني، از ابوجعفر محمد بن علي الرضا (امام جواد) (ع) روايت كرده كه فرمودند: من براي آن كس كه پدرم (ع) را در طوس زيارت كند در حالي كه حق او را بشناسد از سوي خداوند متعال بهشت را ضمانت مي‌كنم.

منبع حديث:

عيون اخبار الرضا (ع)، ج 7، ص 256.

امام رضا عليه السلام زندگي ساده و بي تكلفي داشت و كم خوراك بود.

در خانه جامه اي ساده و غالباً پيراهني از پارچه هاي خشن بر تن مي نمود و تنها در مجالس عمومي و در ميان مردم جبه اي لطيف بر رويش مي پوشيد ابن عباد مي گويد :

امام تابستان ها بر روي حصيري مي نشست و زمستان ها بر گليمي استراحت مي نمود و تنها براي برخي نشست ها جمعي خويش را مي اراست .

به هنگام آراستگي و پوشش گاه مورد اعتراض قرار مي گرفت در پاسخ مي فرمود:

يوسف بن يعقوب پيغمبر و فرزند پيغمبر بود و پارچه هاي ديبا مي پوشيد و در مجالس آل فرعون مي نشست و اين لباس ها و معاشرت ها او را از مقامش فرود نياورد .

امام ضمن نفي زهد فروشي و پشمينه پوشي صوفيان همه را به ساده زيستي توصيه مي كرد و به ياران خود اين توصيه حضرت رسول ( صلي الله عليه و آله ) به ابوذر را يادآورمي شد كه مي فرمود :

اي اباذر ! من لباس هاي درشت و خشن مي پوشم و بر روي زمين مي نشينم و انگشت هاي خود  را پاك مي كنم و بر الاغ بدون زين سوار مي شوم و ديگر ي را هم دنبال خود سوار مي كنم هر كسي از روش من دوري گزيند از من نيست اي اباذر كنون لباس هاي خشن در بر كن تا تكبر و نخوت بر تو مسلط نشود .

وقتي برخي از ياران از سختي زندگي به امام شكوه كردند از آنان پرسيد:

آيا مي خواهيد پادشاه باشيد ؟

آيا خوش داريد كه مانند ( دو كارگزار مامون ) ظاهر و هرثمه باشيد ؟ و برخلاف اين مذهبي كه داريد باشيد ؟

آنان گفتند نه به خدا شاد نيستيم كه تمامي دنيا و آنچه زر و سيم در آن است از آن ما باشد و ما بر خلاف مذهبي كه داريم باشيم

آنگاه امام فرمود :

به راستي خداوند مي فرمايد « اعملوا ال داود شكرا و قليل من عبادي الشكور . اي خاندان داود سپاس ورزيد و از بندگان من اندكي سپاس گذار هستند»

به خداوند خوش گمان باشيد زيرا هر كه به خدا خوش گمان است خدا با همان گماني كه به خدا دارد با اوست و هر كه به اندك روزي خرسند است اندك كرداري از او پذيرفته شود و هر كه به حلالي اندك خرسند است بارش سبك است و خاندانش در نعمتند و خداوند او را به درد دنيا و هم به درمان آن بينا سازد و او را به سلامت از دنيا به خانه ايمني ( بهشت ) در آورد.