((-------«امام منجی»-------))

مردی صبح زود از خواب بیدار شد تا نمازش را در خانه ی خدا (مسجد) بخواند. لباس پوشید و راهی خانه ی خدا شد. در راه به مسجد، مرد زمین خورد  و لباس هایش کثیف شد. او بلند شد، خودش را پاک کرد وبه خانه برگشت. مرد لباس هیش را عوض کرد و دباره راهی خانه ی خدا شد. در راه به مسجد و در همان نقطه مجددا زمین خورد!  او دوباره بلند شد، خودش را پاک کرد و به خانه برگشت. یک بار دیگر لباس هایش را عوض کرد و راهی خانه ی خدا شد. در راه به مسجد، با مردی که چراغ در دست داشت برخورد کرد و نامش را پرسید. مرد پاسخ داد:" من دیدم شما در راه مسجد دوبار به زمین  افتادید"، از این رو چراغ آوردم تا بتوانم راهتان را روشن کنم. مرد اول ازاو به فراوان تشکر می کند و هر دو راهشان را به طرف مسجد ادامه می دهند. همین که به مسجد رسیدند، مرد اول از مرد چراغ به دست درخواست می کند تا به مسجد وارد شود و با او نماز بخواند. مرد دوم از رفتن به داخل مسجد خودداری می کند. مرد اول درخواستش را دوبار دیگر تکرار می کند و مجددا همان جواب را می شنود. مرد اول سوال می کند که چرا او نمی خواهد وارد مسجد شود و نماز بخواند؟  

مرد دوم پاسخ می دهد:" من شیطان هستم."

مرد اول با شنیدن این جواب جا می خورد. شیطان در ادامه توضیح می دهد:" من شما را در راه به مسجد دیدم و این من بودم که باعث زمین خورد شما شدم. وقتی شما به خانه رفتید، خودتان را تمیز کردید و به راهتان به مسجد برگشتید، خدا همه ی گناهان شما را بخشید. من برای بار دوم باعث زمین خوردن شما شدم و حتی آن هم شما را تشویق به ماندن خانه نکرد، بلکه بیشتر به راه مسجد برگشتید. به خاطر آن خداوند تمام گناهان افراد خانواده ات را بخشید. من ترسیدم که اگر یک بار دیگر باعث زمین خوردن شما بشوم، آنگاه خدا گناهان افراد دهکده ی تان را ببخشد. بنابر این من کمک کردم تا شما سالم به خانه خدا (مسجد) برسید.

آیا حیف نیست از مجاهدت و نومید نشدن  در راه اجرای دستورات خدا کوتاهی کنیم؟؟

مجاهدتی که شیطان از ترس جزای آن خود فرد به خانه ی خدا رهنمون می شود.

برگرفته از برنامه حکایات رادیو قرآن