حجت الاسلام احمد مبلغی: دوره مهدویت در حقیقت، دوره تجدید حیات بشری با تمام ابعاد متصور و مطرح برای آن است.
وی افزود: در عصر حاضر، بشر در شرایط زمستانی خودش به سر می برد. ظلم ها و بی عدالتی ها سراسر جهان را فرا گرفته و قدرت های استعماری پنجه خود را بر مسایل مهم مربوط به بشریت گشوده اند و در حال حاضر ما شاهد وضع ناهنجاری بر جامعه انسانی هستیم و هنگامی که این زمستان به اوج خود برسد، در ورای آن یک شرایط جدید و فصل نویی ظهور پیدا خواهد کرد.
وی تأکید کرد: منتظران و معتقدان مهدویت، این فصل جدید را بهار جامعه مهدوی و حکومت ناب مهدوی می نامند.
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی قم در ادامه اظهار کرد: همانطور که در بهار همه چیز نو می شود و زمین و زمان باهم در یک تحول رشد شونده و بسیار پرطراوت قرار می گیرد، جامعه مهدوی هم یک حیات واقعی زندگی بشری است.
وی ادامه داد: در روایاتی که در باب مهدویت انعکاس داده اند، جامعه مهدوی و حکومت عدل امام مهدی (عج) را دوره هماهنگی همه اجزای حیات آن از زمین تا آسمان توصیف کرده اند. در دوران حکومت حضرت مهدی (عج) آسمان نعمت های خود را فرو می ریزد و زمین با کمال پذیرش، این نعمت ها را جذب می کند و در مسیر رشد، حیات و طراوات انسان ها قرار می دهد.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: جامعه مهدوی، جامعه ای است که در تمام ابعاد مادیت و معنویت، ظرفیت های خود را به کار می گیرد و هماهنگ با یکدیگر در جهت تکمیل هم، بی بدیل ترین شرایط عدل را می گستراند.
وی افزود: در جامعه مهدوی، درون و برون انسانی، مرز جامعه با کلیات جامعه، انسان با محیط زیست و همه اجزای آن در یک مسیر هماهنگ و تعامل با یکدیگر قرار می گیرند.
این پژوهشگر در ادامه سخنان خود گفت: در روایات آمده که جهان بعد از قیام مهدی موعود (عج) پر از عدل می شود و اگر می خواهیم نمونه آن را در عالم مادیات به صورت بالفعل ببینیم، می توانیم به بهار بنگریم.
وی ادامه داد: هنگام بهار، همه جا پر از حیات و سرزندگی، دنیا متحول و دگرگون می شود و طبیعت طراوت پیدا می کند. در جامعه مهدوی نیز همه جا پر از عدل و حیات و رشد می شود.
مبلغی ادامه داد: در جامعه مهدوی، علوم مادی و معنوی مسیر واحدی را طی و همدیگر را تکمیل می کنند، همچنانکه همه اجزای طبیعت در فصل بهار نقش تکمیل کنندگی یکدیگر را پیدا می کنند.
وی در پایان سخنان خود گفت: عدالت مهدوی، عدالت در یک بعد یا عدالت صرفاً اجتماعی نیست، بلکه عدالت درونی و نهفته در ذات انسان و ارتباط تعامل یافته قوای انسانی است.

منبع:سایت حوزه