((-------«امام منجی»-------))

ابومفلس حریر خبری، از وزرائ دربار مختار ثقفی بوده که از کوفه و دربارآن نامه ای به علی مطهری نوشته است که مشروحش به قرار ذیل است:

از ابومفلس حریرالخبری به علی بن مرتضی المطهری
اما بعد

با تقدیم بهترین تحیّات و ابراز برترین درود و صلوات خدمت آن شجاع دلِ روشن ضمیر و طاهر خمیر، که از سُلاله آن پاک مرد اهل علم و دین مطهر زمان و فاتح قلل علم و بیان، ناسخ جهل و کوبنده اهل زیان،مرتضی شرف المکان، جناب الاطهر، مطهری جهان (ره)، بوده و حقا زیبنده است که شما را خلفِ بر حق مشارالیه نامید، چرا که از پدر نامور بهره ها برده ای فراوان وحکمتها آموخته ای تو از آن، چه اینکه در مجلس خاموشیان گوینده ای هستی بس صاحب نام !

علی جان

این بنده شکسته قلم و بریده زبان با دستان لرزان و ناتوان، تو را که نور چشم ما و جمله مفلسانی پندی دهم گران که آویزه گوش داری و به کاربندی : بدان که این صراحت لهجه که تو و اندک شماری از وکلای مجلس را نصیب است،

درّ گرانی است که در صدف گفتار ولیّ زمان، آن یگانه دوران، که فصل الخطاب همگان است، پرورش یافته است.
علی جان

شنیده ام که در عَلَن و عیان عقیدتی را عنوان نموده ای و ظاهرا بر طبل مخالفت کوبیده ای، یاللعجب !
خاندان طهارت و افکندن نفاق در مسلمین؟

فرزند مرتضی و اسباب فرح و شادیِ بی بی سی؟
علی جان

کسی منکر حق آزادی بیانت نیست ، اما حرفِ خوب، خوب حرف زدن نمی خواهد؟
ازین کاتب پیرِ همسفره پدرت بشنو، گرچه سخنِ تیز گفتن علامت تیز بینی است، اما به هوش باش که تیزیِ این سیفِ دو دم، سر خودی را نبرد، و دلوَت را بپا که آب بر آسیاب دشمن نریزد، که چرخِشِ آن، چرخیدن چرخِ نظام را مانعی سترگ است.
بر امامت پدر نمازِ اخلاص کن، گرچه به ظاهر مرده است لیک اندیشه او ستون استوار جمع است.
علی جان
مباد که کابین عروسِ " آزادی اندیشه " را خونِ ریخته ی " ولایتمداری " قرار دهی.همان سان که دیدیم و شنیدیم برخی رجال، به شمشیر تملّق سر از تن این عروس برداشته و جنازه اش در حجله کردند!
مباد که با دست طیّب و نیّت خالصت، تخم فتنه افکنی؟ که این زمین به خون پاک شهیدان آبیاری شده است.
نگویمت که چو خمشانِ بی هنر، خربزه در دهان کنی، و چون رئیس سخن گوید در گفتن " احسنت " غلظت مضاعف به کار اندازی!
پند و آخر و الوداع
زمانی رفیقی داشتم بس شیرین زبان و شکر شکن چون خویش، " سعدی " نامی از اهالی شیراز، شاید نامش را شنیده باشی!
در واقعه ای که تیزیِ شمشیر زبانم بدید چنین خطابم کرد :
" دو چيز تيره عقل است: دم فروبستن به وقتِ گفتن و گفتن به وقتِ خاموشی "
دعای خیر من بدرقه راهت باد، امید دارم پس از مرگ با پدر بزرگوارت محشور شویم.
ابومفلس فی امان الله
سه شنبه / اواخر ماه بهمن ایرانیان / سالش را نمی دانم

منبع:فرهنگ نیوز