“محمد بن عَبَدَۀ نیشابوری می‌گوید به امام صادق(علیه‌السلام) عرضه داشتم: همانا مردم از پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) روایت می‌کنند که در شب ساعتی است که هیچ بندۀ مؤمنی در آن دعایی نمی‌کند مگر آنکه برایش اجابت می‌شود. امام فرمود: بله.
عرضه داشتم: فدایت گردم، آن چه ساعتی است؟
فرمود: مابین نیمه‌شب و یک‌سوم باقی‌مانده از آن.
عرضه داشتم: آیا آن شبی از شبهای معین است یا هر شب؟
امام فرمود: بلکه هر شب است.
متن عربی حدیث:
أخبَرَنا المُفید عن محمّدِ بن ِ عُمَرَ الجـِعابیِّ عن ِ ابن ِ عُقدَةَ عن محمّدِ بن یوسُفَ عن محمّد بن زیادٍ عن أبی‌آیّوبَ الخَزّاز ِ عن محمّد بن ِ عَبَدَةَ النِّیشابوریِّ، قالَ: قُلتُ لِأبی‌عبدِاللهِ جعفر بن محمّد(علیهماالسلام) إنَّ النّاسَ یَروُونَ عَن ِ النَّبیِّ (صلی‌الله علیه و آله) أنَّ فی الَّیل ِ ساعَة ً  لایَدعُو فیها عَبدٌ مُؤمِنٌ بِدَعوَةٍ إلّا استُجیبَ لَهُ؟ قالَ: نَعَم.
قُلتُ: مَتی هیَ، جُعِلتُ فِداکَ؟ قالَ: ما بَینَ نِصفِ الَّیل ِ إلی الثُّلثِ الباقی مِنهُ. قُلتُ لَهُ: أهِیَ لَیلَةٌ مِنَ اللَّیالی مَعلُومَةٌ، أو کُلُّ لَیلَةٍ؟ قالَ: بَل کُلُّ لَیلَةٍ.”

منبع:پیچک