دروغ بزرگ هولوكاست و داستان كشته شدن 6 ميليون يهودى توسط آلمان هيتلرى، صرفاً يك تحريف تاريخى نيست. جامعه يهود و رژيم صهيونيستى منافع بى‏شمارى از اين افسانه مى‏برند كه مارك و بر محقق آمريكايى و مورخ برجسته متخصص هولوكاست، در متن زير به برخى از آن‏ها اشاره مى‏كند. و بر در اين مقاله نشان مى‏دهد كه حتى اگر چنين حادثه ساختگى‏اى واقعيت داشت، باز هم آنچه يهوديان اكنون به نام آن انجام مى‏دهند، چيزى جز يك سوء استفاده غيراخلاقى نيست.

از دهه 1970 به اين سو، بزرگداشت و يادواره هولوكاست در ايالات متحده و ديگر كشورها، بيش از پيش مهم شده است. تلاش تبليغاتى براى به خاطر سپارى هولوكاست - كه اغلب مدعى هستند به معنى كشتار جمعى 6 ميليون يهودى در طول جنگ جهانى دوم بوده است - شامل يادواره‏هاى مختلفى است كه در اين زمينه برگزار مى‏شود: درس‏هايى كه در مدارس به دانش‏آموزان داده مى‏شود و تصاوير احساسات برانگيزى كه منتشر مى‏شود؛ برنامه‏هاى خاص و ويژه تلويزيونى كه در اين زمينه ساخته مى‏شود و كتاب‏ها و مقالاتى كه در مجلات در اين مورد منتشر مى‏شود.

 در سراسر ايالات متحده، شخصيت‏هاى برجسته سياسى و اجتماعى هر ساله در يادواره‏هايى كه در مورد هولوكاست برگزار مى‏شود، شركت مى‏كنند. برخى از كشورها از جمله بريتانيا، آلمان، ايتاليا و... رسماً روزى به عنوان روز هولوكاست در تقويم سالانه خود دارند. در نوامبر سال 2005، مجمع عمومى سازمان ملل متحد قطعنامه پيشنهادى اسرائيل )رژيم صهيونيستى( را مبنى بر انتخاب روز 27 ژانويه به عنوان روز بين‏المللى هولوكاست تأييد كرد.

از دهه 1970 به اين سو، بزرگداشت و يادواره هولوكاست در ايالات متحده و ديگر كشورها، بيش از پيش مهم شده است.

هر يك از شهرهاى عمده ايالات متحده لااقل داراى يك موزه يا يادبود هولوكاست است. در حال حاضر، بيش از 250 موزه و يادبود بزرگ هولوكاست در سراسر دنيا وجود دارد كه اغلب آن‏ها در آمريكا و اروپا هستند. بزرگ‏ترين موزه يادبود هولوكاست در واشنگتن قرار دارد كه از بودجه عمومى دولت اداره مى‏شود و هزينه آن را از ماليات شهروندان آمريكايى مى‏پردازند. اين موزه، سالانه بيش از 2 ميليون بازديد كننده دارد.

افكار عمومى به طور متناوب و ممتد نسبت به رنج‏هايى كه ادعا مى‏شود يهوديان در طول جنگ جهانى دوم متحمل شده‏اند، مورد يادآورى و تذكر قرار مى‏گيرد. فقط در طول سال‏هاى  1989-2003 ميلادى، 170 فيلم كه در آن‏ها موضوع هولوكاست مورد توجه بوده، ساخته شده است. در بسيارى از مدارس آمريكايى و اروپايى و در همه مدارس رژيم صهيونيستى، آموزش در مورد سرنوشت يهوديان اروپايى در زمان جنگ جهانى دوم، اجبارى است.

يهودا باور، يكى از متخصصان هولوكاست كه در دانشگاه عبرى رژيم صهيونيستى تدريس مى‏كند، در سال 1992 در اين باره ابراز داشت: »چه اصيل و چه به صورت ساختگى؛ چه مطابق حقايق تاريخى و چه برخلاف آن‏ها؛ و چه با هدف همدلى و فهم وقايع تاريخى و چه با هدف يادبودهاى پرزرق و برق؛ در هر صورت، هولوكاست سمبلى حاكم از فرهنگ ما شده است... كمتر ماهى مى‏گذرد كه يك توليد تلويزيونى جديد و يا يك فيلم سينمايى و يا چند كتاب نثر و نظم در مورد اين موضوع ساخته و منتشر نشود. اين سيل رو به افزايش است نه فروكش.

پروفسور تيم كول استاد تاريخ و متخصص مطالعات هولوكاست، در كتاب مشهور خود با عنوان تجارت هولوكاست مى‏نويسد: جريانى كه در ابتدا بسيار آرام آغاز شد، اكنون به جايى رسيده است كه كل فرهنگ غرب و به خصوص فرهنگ يهودى از      «هولوكاست» اشباع شده است. در حقيقت هولوكاست به حدى فرهنگ غرب را اشباع كرده است كه نه تنها در متن اصلى قرار دارد بلكه در بسيارى از پشت صحنه‏ها مخفى شده است. بسيارى از مهم‏ترين فيلم‏هاى معاصر، در متن اصلى خود و يا به عنوان موضوعى جانبى، شامل هولوكاست مى‏شوند.

هر يك از شهرهاى عمده ايالات متحده لااقل داراى يك موزه يا يادبود هولوكاست است. در حال حاضر، بيش از 250 موزه و يادبود بزرگ هولوكاست در سراسر دنيا وجود دارد كه اغلب آن‏ها در آمريكا و اروپا هستند.

چگونه هولوكاست به چنين نقشى در ايالات متحده دست يافت؟ پيترنويك يكى از متفكران يهودى جواب مى‏دهد: »بخش مهمى از جواب، به نقش تأثيرگذار و قابل توجه يهوديان در هاليوود، صنعت تلويزيون، روزنامه‏ها، مجلات و جهان انتشارات باز مى‏گردد. او مى‏افزايد، هر كس اين عامل مهم را در پشت صحنه « توجه عمومى» به هولوكاست در رسانه‏هاى عمومى انكار كند، يا ساده و احمق است يا مزوّر و رياكار.

سوء استفاده و بهره‏ورى از هولوكاست

چه چيزى در پشت صحنه تلاش براى بزرگداشت هولوكاست وجود دارد؟ اين امر منافع چه كسى را تأمين مى‏كند؟ قطعاً به ياد داشتن قربانيان كشتار جمعى جنگ و سركوب، امر مثبتى است اما بزرگداشت هولوكاست، چنان كه حاميان آن ادعا مى‏كنند، تلاشى شرافتمندانه و صرفاً با دغدغه‏هاى انسانى نيست. در عوض، اين مبارزه و تلاش بى‏وقفه و بى‏امان، نمودى از قدرت صهيونيسم يهودى است و براى جلب منافع بيشتر آن‏ها طراحى شده است.

در مراسم گشايش موزه يادبود هولوكاست در مال (Mall) واشنگتن در ايالات متحده، مالوين جولز بوكيت اين موزه را مكان و محلى براى »قدرت بالقوه« ناميد و اضافه كرد: اين تراژدى اسف‏انگيز يهود نيست كه اين هفته يادبود آن در مال برگزار مى‏شود، اين قدرت يهود است كه اكنون به آن احترام گذاشته مى‏شود.

مبارزه و تلاش براى يادبود هولوكاست، مشوّق همدردى و حمايت از يهوديان و اسرائيل است. اين مبارزه، از سويى حمايت گسترده و مداوم آمريكا از رژيم صهيونيستى را توجيه مى‏كند و از سوى ديگر بر سياست‏هاى نابخشودنى و غيرقابل اغماض رژيم صهيونيستى مهر تأييد مى‏زند. اين تلاش، احساس وحدت و يگانگى را در ميان يهوديان تقويت مى‏كند و يك هدف مشترك اجتماعى را در ميان آنان به وجود مى‏آورد.

بزرگ‏ترين موزه يادبود هولوكاست در واشنگتن قرار دارد كه از بودجه عمومى دولت اداره مى‏شود و هزينه آن را از ماليات شهروندان آمريكايى مى‏پردازند. اين موزه، سالانه بيش از 2 ميليون بازديد كننده دارد.

نورمن فينكلشتاين، محقق يهودى كه در دانشگاه دى‏پول در شيكاگو تدريس مى‏كند، در كتاب پرفروش خود با نام »صنعت هولوكاست مى‏نويسد: متوسل شدن به هولوكاست، در حقيقت مستمسكى براى غيرمنطقى و غيرقانونى جلوه دادن همه انتقاداتى است كه از يهود صورت مى‏گيرد.

او مى‏افزايد: »دگم هولوكاست، با اعطاى بى‏گناهى و منزهى كامل به يهوديان، اسرائيل و يهوديان آمريكا را در برابر انتقادات منطقى و قانونى مصون مى‏سازد...« يهوديان سازمان يافته آمريكا، از هولوكاست نازى‏ها براى منصرف كردن انتقادات از اسرائيل و توجيه اعمال غيرقابل دفاع اخلاقى خود سوء استفاده مى‏كنند.

پروفسور پائولا هيمان، استاد تاريخ معاصر يهود در دانشگاه ييل معتقد است: از نظر اسرائيل، هولوكاست ابزارى براى پيش دستى و سبقت جستن بر انتقادات سياسى و سركوب هرگونه بحث است؛ هولوكاست احساسات يهوديان را به عنوان مصيبت زدگانى هميشگى كه براى دفاع از خود فقط به خود مى‏توانند اتكا كنند، تقويت مى‏كند. مستمسك قرار دادن رنج‏هايى كه يهوديان تحت حكومت نازى‏ها كشيده‏اند، اغلب جاى استدلال عقلى را مى‏گيرد و توقع مى‏رود كه منتقدان و افرادى كه در مشروعيت سياست‏هاى دولت كنونى اسرائيل شك دارند، از اين طريق قانع شوند.

اين نظر توسط يك محقق يهودى ديگر يعنى تونى جودت، مدير مؤسسه ريماك در دانشگاه نيويورك تكرار شده است: از شواه (اصطلاح عبرى هولوكاست) معمولاً در آمريكا و اسرائيل براى منحرف كردن و ممنوع كردن هرگونه انتقاد از يهوديان، سوء استفاده مى‏شود. در حقيقت، هولوكاست يهوديان اروپا، امروزه سه برابر مورد سوء استفاده قرار مى‏گيرد: اين امر به يهوديان آمريكا هويت منحصر به فرد « قربانى گذشته» را مى‏دهد؛ به اسرائيل بهانه مى‏دهد تا آزار و اذيت هر ملت ديگرى را تحت‏الشعاع قرار دهد (و اعمال خود را توجيه كند) با اين توجيه كه مصيبتى كه بر سر يهوديان آمده است، منحصر به فرد و غيرقابل مقايسه با هر مصيبت ديگرى است؛ و برخلاف 2 مورد ديگر، از اين امر به عنوان استعاره‏اى براى شيطان و شر استفاده مى‏شود، شرى كه همه جا و هميشه وجود دارد و در مدارس آمريكا و اروپا، بدون هيچ ارجاعى به علت اين امر، آن را تدريس مى‏كنند. اين استفاده ابزارى مدرن از هولوكاست براى منافع سياسى، به لحاظ اخلاقى نادرست و به لحاظ سياسى نسنجيده و عجولانه است.

 

فقط در طول سال‏هاى 1989-2003 ميلادى، 170 فيلم كه در آن‏ها موضوع هولوكاست مورد توجه بوده، ساخته شده است.

تام سيگيو يكى از نويسندگان و روزنامه‏نگاران يهودى ساكن در سرزمين‏هاى اشغالى مى‏نويسد: »در اسرائيل، هولوكاست به موضوعى براى پرستش تبديل شده است؛ چنان كه در مدارس اسرائيل آموزش داده مى‏شود و در مراسم ياد بود ملى تقويت مى‏گردد، از هولوكاست براى تقويت ملى‏گرايى در اسرائيل بهره‏بردارى مى‏شود. علاوه بر آن، اين حس كه به علت كشتار جمعى يهوديان توسط نازى‏ها، هر گونه عملكردى كه به امنيت اسرائيل مربوط شود موجه و درست است، تقويت مى‏شود. از جمله اين مسائل به ظاهر مرتبط با امنيت اسرائيل، بايد به اعمال اين رژيم در اراضى اشغالى پس از جنگ 6 روزه اشاره كرد.

آميراهاس يكى از روزنامه‏نگاران برنده جوايز روزنامه‏نگارى و نويسنده اسرائيلى، همين امر را رُك و صريح‏تر بيان داشته است، او در يكى از روزنامه‏هاى اسرائيلى مى‏نويسد: اسرائيل از سر به نيست شدن يهوديان اروپا، يك موهبت براى خود ساخته است. فهرست خويشاوندان كشته شده ما، اسرائيل را قادر ساخته است كه به هيچ يك از قطعنامه‏هاى بين‏المللى عليه اشغالگرى، هيچ اهميتى ندهند. رنج‏هايى كه والدين ما در گتوها و اردوگاه‏هاى اروپا كشيده‏اند و اضطراب‏ها و فشارها و زجرهاى روانى و روحى كه آن‏ها تحمل كرده‏اند، به عنوان اسلحه‏اى براى خنثى‏كردن انتقادات بين‏المللى عليه جامعه‏اى كه ما در اين‏جا (سرزمين‏هاى اشغالى) به‏وجود آورده‏ايم، به كار مى‏رود. جامعه ما جامعه‏اى است كه در آن نابرابرى براساس مليت نهادينه شده و نابرابرى در دو سوى خط سبز (خط جدا كننده فلسطينيان از يهوديان) در حال افزايش است. جامعه ما جامعه‏اى است كه در آن فلسطينيان به نحو نظام‏مند از داشتن سرزمين خود محروم مى‏شوند و حقوق اين ملت و داشتن آينده‏اى انسانى از آنان غصب مى‏گردد.

چگونه هولوكاست به چنين نقشى در ايالات متحده دست يافت؟ پيترنويك يكى از متفكران يهودى جواب مى‏دهد: »بخش مهمى از جواب، به نقش تأثيرگذار و قابل توجه يهوديان در هاليوود، صنعت تلويزيون، روزنامه‏ها، مجلات و جهان انتشارات باز مى‏گردد. او مى‏افزايد، هر كس اين عامل مهم را در پشت صحنه »توجه عمومى« به هولوكاست در رسانه‏هاى عمومى انكار كند، يا ساده و احمق است يا مزوّر و رياكار.

آريل شارون نخست‏وزير سابق رژيم صهيونيستى معتقد است كه درس بزرگ هولوكاست اين است كه يهوديان »بايد همواره هوشيار باشند و به كسى جز يهوديان اعتماد نكنند. يهوديان فقط مى‏توانند برخودشان تكيه كنند. او مى‏افزايد، جوانان يهودى موظفند كه اين درس را به ارث بگذارند و خاطره‏ها و داستان‏هاى آن را حفظ كنند تا اهميت و ارزش وجود دولت يهود محفوظ بماند.

چنين بزرگداشتى براى غير يهوديان برگزار نمى‏شود

قربانيان غيريهودى نسل‏كشى‏ها، سركوب‏ها و جنگ‏ها، گويى شايستگى آنچه را كه براى قربانيان يهودى هولوكاست در نظر گرفته مى‏شود ندارند. هيچ موزه و يادبود و مراسم جدى و بزرگداشتى، قابل مقايسه با آنچه براى يهوديان وجود دارد، براى قربانيان كمونيسم در شوروى و چين وجود ندارد.

چنانكه مورخين متذكر مى‏شوند، قربانيان غيريهودى در ديكتاتورى ژوزف استالين در اتحاد جماهير سوسياليستى شوروى، بسيار بيشتر از آنچه يهوديان مدعى‏اند در جنگ جهانى دوم و تحت حكومت هيتلر از آنان كشته شده است، مى‏باشد. رابرت كانكوئست، يكى از محققان برجسته تاريخ روسيه در قرن بيستم، تعداد كشته‏شدگان روسى در اثر سياست‏هاى ديكتاتورى استالين را »بيش از 20 ميليون نفر« ذكر مى‏كند. تخمين‏هاى رسمى در مورد قربانيان چينى بر اثر كشتارها، سركوب‏ها، قحطى و كار اجبارى در زمان حكومت كمونيستى مائو، به عدد 30 الى 60 ميليون اشاره مى‏كند.

به آمريكايى‏ها آموزش داده مى‏شود و آن‏ها تشويق مى‏شوند كه بدانند، 6 ميليون يهودى تحت حكومت نازى‏ها در جنگ جهانى دوم كشته شده‏اند )ادعايى كه هيچ مبنايى ندارد(، اما آمريكايى‏هاى بسيار اندكى (حتى در ميان تحصيل‏كردگان دانشگاهى)، هستند كه مى‏دانند، چه تعداد روسى، لهستانى، چينى و يا حتى آمريكايى در اين جنگ جهانى كشته شدند. تخمين‏ها در مورد تعداد مرگ و مير چينى‏ها در اثر مداخلات و اشغالگرى ژاپنى‏ها در طول سال‏هاى دهه 1930 و دهه 1940، از 10 ميليون تا بيش از 20 ميليون وجود دارد. دولت چين اين عدد را 35 ميليون نفر ذكر مى‏كند.

 

قربانيان غيريهودى نسل‏كشى‏ها، سركوب‏ها و جنگ‏ها، گويى شايستگى آنچه را كه براى قربانيان يهودى هولوكاست در نظر گرفته مى‏شود ندارند. هيچ موزه و يادبود و مراسم جدى و بزرگداشتى، قابل مقايسه با آنچه براى يهوديان وجود دارد، براى قربانيان كمونيسم در شوروى و چين وجود ندارد.

در طول سال‏هاى 1885-1908 حدود 5 تا 8 ميليون آفريقايى در كنگو، تحت سياست‏هاى خشن دولت استعمارگر بلژيك، جان خود را از دست دادند. اين ميزان از مرگ و مير، حاصل كشتارهاى دسته جمعى قحطى بوده است.

قوانين منكران هولوكاست

در برخى از كشورها قوانين خاصى با عنوان قانون »منكران هولوكاست« ايجاد شده است تا هر گونه بحث و تحقيق آزادانه در مورد اين موضوع را سركوب كند. در اسرائيل، آلمان، فرانسه، اتريش و برخى ديگر از كشورها، انكار، مخالفت و بحث عمومى در مورد كشته‏شدگان هولوكاست و تعداد آن‏ها و يا تبرئه عاملان آن، جرم محسوب مى‏شود. هيچ بخش ديگرى از تاريخ، اين‏گونه به واسطه قانون، مورد حفاظت قرار نمى‏گيرد. حتى برآوردهاى دقيق تاريخى و فنى، اگر با تفسير رسمى از هولوكاست تعارض داشته باشد، نقض اين قانون و جرم محسوب مى‏شود. در طول سال‏هاى گذشته، بسيارى از افراد در اين كشورها به علت انكار هولوكاست به پرداخت جريمه و زندان محكوم شده‏اند.

برگزيدگان خداوند

معمولاً با هولوكاست به عنوان حادثه‏اى مركزى در تاريخ جهان، با احترام و تقديس برخورد مى‏شود. خاخام ميشل گولدبرگ يكى از رهبران مذهبى و نويسندگان يهودى در اين باره مى‏گويد: براى بسيارى از يهوديان، احترام و تقدس« هولوكاست به يك مذهب جديد تبديل شده است؛ و مانند هر كليساى متحد ديگرى، فرقه هولوكاست اصول مذهبى و ايمان و مناسك و مقدسات خاص خود را دارد.

مرگ و رنج‏هاى يهود، بيش از مرگ و رنج‏هاى غيريهوديان، ارزش و شايستگى بزرگداشت ندارد؛ از اين رو بايد با تلاش براى بزرگداشت هولوكاست مقابله نمود و از تقويت آن خوددارى كرد؛ چرا كه تلاشى يك جانبه به نفع اقليت يهودى و در جهت منافع اسرائيل است و قدرت »صهيونيسم - يهوديت« را افزايش مى‏دهد.

تلاش براى بزرگداشت هولوكاست، نشان‏دهنده نگاه خودخواهانه و متكبرانه يهوديان به خويشتن به عنوان انسان‏هاى برتر و خاص است. آبراهام فاكس‏من، رئيس انجمن ضد افترا - كه يكى از بانفوذترين گروه‏هاى صهيونيستى است - اعلام كرد: »... هولوكاست امرى متفاوت است. هولوكاست حادثه‏اى منحصر به فرد است. اين نمونه‏اى ساده از نسل‏كشى نيست، بلكه تلاشى تقريباً موفق براى از ميان بردن فرزندان برگزيده خدا بوده است و بنابراين عملى عليه خود خدا بوده است. اين عمل، تلاش عليه خلقت به روايت كتاب مقدس است و كاملاً در جهت عكس آن، هر هفته با آمدن سبت )شنبه( و سالانه با تورات مرور مى‏شود و بايد نسل به نسل به خاطر سپرده شود.«

مرگ و رنج‏هاى يهود، بيش از مرگ و رنج‏هاى غيريهوديان، ارزش و شايستگى بزرگداشت ندارد؛ از اين رو بايد با تلاش براى بزرگداشت هولوكاست مقابله نمود و از تقويت آن خوددارى كرد؛ چرا كه تلاشى يك جانبه به نفع اقليت يهودى و در جهت منافع اسرائيل است و قدرت »صهيونيسم - يهوديت« را افزايش مى‏دهد.

 

سید عقیل هاشمی زاده (کارشناس ارشد مدیریت استراتژیک) (ilia582@yahoo.com)